Pomnik Zaślubin Polski z Morzem

Pomnik Zaślubin Polski z Morzem
Foto Galeria

- modernistyczny pomnik z 1963 roku w Kołobrzegu, upamiętniający uroczystość Zaślubin Polski z Bałtykiem 18 marca 1945 roku.

modernistyczną i mieści się przy nadmorskim deptaku, który prowadzi od latarni morskiej do mola spacerowego w Kołobrzegu. Autorem projektu jest architekt Wiktor Tołkin, który specjalizował się w monumentach upamiętniających martyrologię narodu Polskiego. Autorstwa Tołkina są m.in. pomniki ofiar nazizmu na Majdanku, w Stutthofie, czy na warszawskim Pawiaku.
Odsłonięcie pomnika odbyło się 3 listopada 1963.
Główny element pomnika tworzy stylizowana flaga, trzymana przez grupę figuralną. Mozaiki na ścianach i masywne płaskorzeźby żołnierzy są symbolem tysiąclecia tradycji oręża polskiego na Pomorzu - nawiązują do prehistorycznych malowideł naskalnych. Na płytkach kamiennych, które leżą u podnóża pomnika, upamiętniono wszystkie jednostki zdobywające miasto w 1945 roku. Prześwit pod pomnikiem symbolizuje okno na świat, czyli port morski.

, że przejście z jednej strony pomnika na drugą przez okno (na bezdechu), przynosi spełnienie się wcześniej pomyślanego życzenia

- patriotyczny akt, który miał miejsce 10 i 11 lutego 1920 w Pucku oraz w marcu 1945 w Mrzeżynie i w Kołobrzegu.

W październiku 1919 Józefowi Hallerowi powierzono dowództwo Frontu Pomorskiego, utworzonego w celu pokojowego i planowego odzyskania Pomorza, zgodnie z ustaleniami traktatu wersalskiego, odebranego Polsce wskutek rozbiorów. Zgodnie z planem przejmowanie ziem pomorskich rozpoczęło się 18 stycznia 1920 od przejęcia Torunia przez oddziały 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty. Poszczególne miejscowości przejmowano od wycofujących się wojsk niemieckich aż do 11 lutego 1920, kiedy to ostatni żołnierze opuścili Gdańsk.

Pomimo kilku incydentów, wśród których było kilka prób stawiania zbrojnego oporu, a także liczne przypadki sabotażu, odzyskiwanie Pomorza dla Polski przebiegało bez większych zakłóceń. 10 lutego 1920 generał Józef Haller wraz z ministrem spraw wewnętrznych Stanisławem Wojciechowskim oraz nową administracją Województwa Pomorskiego przybył do Pucka, gdzie dokonał symbolicznych zaślubin Polski z Bałtykiem.

Głównym punktem zorganizowanych wtedy uroczystości była msza święta dziękczynna. Nabożeństwo celebrował dziekan polowy ks. Antoni Rydlewski. Kazanie wygłosił ks. Józef Wrycza. W czasie mszy świętej duchowni poświęcili Banderę Polską, która przy huku 21 salw armatnich, por. marynarki Eugeniusz Pławski wraz z st. marynarzem Florianem Napierałą wciągnęli na maszt, jako znak objęcia przez Polskę Marynarkę Wojenną wachty na Bałtyku. W imieniu dotychczasowych strażników Wybrzeża, rybak kaszubski szyper Jakub Myślisz, przekazał symbolicznie straż w ręce polskiego marynarza. W dniu tym, co Kaszubi uważali za dobry znak, Zatoka Pucka była zamarznięta.

Zaślubiny odbyły się poprzez wrzucenie pierścienia do morza. Tego dnia, przed zaślubinami, odbyło się spotkanie generała i delegacji władz Polski w Gdańsku z tamtejszymi Polakami, którzy ofiarowali na ręce gen. Hallera dwa platynowe pierścienie. Pierścienie te były sfinansowane przez polskich gdańszczan, np. rodzinę Leszczyńskich czy Raciniewskich.

W Rewie na dziesięciu szkutach wciągnięto polskie bandery, tworząc zalążek Polskiej Marynarki Handlowej.

Polska objęła 10 lutego odcinek wybrzeża morskiego, które wraz z Półwyspem Helskim liczyło 140 km zaniedbanego gospodarczo wybrzeża Bałtyku.

Wojciech Kossak zainspirowany tym wydarzeniem namalował obraz Zaślubiny Polski z Bałtykiem.

Zaślubiny Polski z morzem w 1920:

    10 lutego - Puck - generał Józef Haller

Zaślubiny Polski z morzem w 1945:

    17 marca - Mrzeżyno - ułan kapral Sochaczewski
    18 marca - Kołobrzeg - kapral Franciszek Niewidziajło


źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Za%C5%9Blubin_Polski_z_Morzem
http://pl.wikipedia.org/wiki/Za%C5%9Blubiny_Polski_z_morzem