Kościół Farny Narodzenia Najświętszej Maryji Panny
to budowla średniowieczna o unikalnym na tym terenie założeniu bazylikowym z fragmentami transeptu tj. nawy poprzecznej od zarania pełniącej znaczną rolę w życiu miejskim Pyzdr, jak i Wielkopolski. Pyzdrska fara w 1265r. była miejscem konsekracji biskupa poznańskiego Falętego. W 1519r. biskup poznański Jan Lubrański wyniósł kościół parafialny na stopień kolegiaty, co było wielkim uprzywilejowaniem papieskim. W swej długiej historii pyzdrski kościół parafialny przechodził różne koleje losu – napady, rabunki, pożary i profanacje przez wrogów. W czasie najazdu na Wielkopolskę w 1331r. Krzyżacy zdobyli i spalili także Pyzdry. Ocalał wówczas tylko kościół parafialny, jednakże ze wszystkiego został obrabowany. Niezwykle cenny i cudami słynący obraz N.P. Maryji nigdy już do Pyzdr nie wrócił. Kolejne pożary miały miejsce w 1768 i 1807r. Mieszczanie pyzdrscy swój kościół parafialny niezwykle cenili i przez całe wieki otaczali go opieką. Po każdej klęsce, po każdym zniszczeniu zawsze go odbudowywali i zdobili na nowo. Gruntowna restauracja fary nastąpiła w latach 1866-70. W końcu XIXw. architekt i malarz z Kalisza – Aleksander Przewalski – wykonał polichromię. W 1961r. przywrócono gotycki wygląd zewnętrzny świątyni.
Pyzdrska fara do dziś stoi w swej własnej chwale, dając świadectwo pobożności i przywiązania mieszkańców do kościoła i wiary ojców. Wnętrze ma charakter neobarokowy. Jedynie w pomieszczeniu przy wieży od strony południowej zachowały się fragmenty żeber gotyckich, a w południowej zakrystii sklepienie krzyżowo – żebrowe z wyobrażeniem Baranka na zworniku. Na uwagę zasługuje obraz szkoły włoskiej z XVIII w. na prawej ścianie przedstawiający św. Walentego oraz drewniana rzeźba ludowa Chrystus Frasobliwy w północnej kruchcie przy wierzy. Na filarze pod chórem w 1986r. umieszczono tablicę upamiętniającą Polską Organizację Wojskową.